با پایان گرفتن لیگ دوازدهم داماش گیلان توانست بر رتبه یازدهم تکیه بزند و با خیال راحت برای دوره بعد خود را آماده سازد
داماش لیگ را با امید هرندی آغاز کرد و با درخشان ادامه داد و در نهایت با افشین ناظمی به پایان برد.به عبارتی با یک مربی بومی آغاز کرد و با یک بومی دیگر به پایان برد. اینکه هرندی در چه شرایط بدی به داماش آمد و چگونه خود را سپر بلای مشکلات داماش کرد بر کسی پوشیده نیست. مربی محبوبی که در رشت خیلی ها دوستش داشتند و دارند و تنها بروز یک سری مسائل حاشیه ای بعد از برکناری اش سبب گردید تا کمی به حاشیه برود. داستان آمدن درخشان و نتایج اش را دیگر همه شنیده اند و اینکه او به عابدینی تحمیل شد یا حالا که نتایج ضعیفش را دید اینگونه می گوید هم دیگر پرداختن به آن دردی را دوا نخواهد کرد.
ولی آنچه که مهم است آمدن افشین ناظمی است. ناظمی چه در دوران بازیگری اش و چه زمانی که به جرگه ی مربیان پیوست همیشه یک فرد آرام و بدور از حاشیه بوده. خصوصیاتی که شاید خیلی در فوتبال ما امتیاز محسوب نشود! ناظمی در داماش همیشه به عنوان یک نفر دوم قابل اتکا و مطمئن حاضر بود. مربی که هرگز به فکر توطئه چینی برای سرنگون کردن سرمربی نبود و هیچ زمانی هم به فکر حاشیه درست کردن و گروه بندی در تیم نیفتاد. ناظمی همیشه بود و به مانند یک آلترناتیو دم دست و بی ضرر کمک حال تیمش بود.
اما انگار از امسال قرار است اتفاقاتی در ساختار شخصیتی و نوع نگاه ناظمی به اتفاقات پیرامونش بیفتد. او تلویحا اعلام کرده که دوست ندارد بعد از این نقش نفر دوم را بازی کند و آمادگی ایفای رل پست سرمربی را خواهد داشت. اینکه داماش با ناظمی خوشبخت خواهند شد یا نه قابل پیش بینی نیست اما اگر ملاک ما نتایجی باشد که امسال ناظمی کسب کرده شاید پاسخ به این پرسش را آسان کند. ناظمی از زمان در اختیار گرفتن پست سرمربی گری، تیمش در شش مسابقه لیگ و یک مسابقه جام حذفی به میدان رفت.
داماش با نظمی توانست چهار برد مقابل تیمهای نفت آبادان (3-1)، گهر، سپاهان و استقلال هر سه (2-1) بدست بیاورد و دو باخت هم در برابر تراکتور سازی (1-2) و نفت تهران (0-2) متحمل شود و در جام حذفی هم پس از کسب نتیجه تساوی 1-1 در ضربات پنالتی مغلوب شد. این یعنی کسب میانگین 1.9 امتیاز در هر بازی و البته قبولی در فرمول خود ساخته ی امیر عابدینی! چرا که او مربی بود که توانست در پنج بازی بیشتر از هفت امتیاز دشت نماید.
و البته وقتی ارزش امتیازهای بدست آمده توسط ناظمی را درک خواهیم کرد که بدانیم او دو برد خارج از خانه کسب کرده و دو بردش در برابر دو قهرمان لیگ و جام حذفی بوده است. ناظمی با این نتایجی که کسب کرده امید داشتن یک سرمربی جوان و آینده دار را در فوتبال ما زنده کرده است. پستی که کم کم خود افشین ناظمی هم در لاکش فرو می رود و انگار دارد این نقش را باور می کند. نقشی که دیگر رل دوم نخواهد بود، کافی است به های لایت های بازی با استقلال و فیگورهای او در این بازی کمی دقیق شویم. او هرگز بعد از این، آن مرد آرام و خجالتی نیمکت داماش نخواهد بود.
کوئنترائو در آستانه پيوستن به موناکو قرار گرفت
