نام ها . شنیدن هر اسم ، مساوی است با به یاد آوردن همه گندکاری هایشان. ببخشید که از همان اول این طور شد ، خب ، از اولش همین طور بود . اینکه ، این تیم پرطرفدار با این ظاهر فریبنده ، آدمی تربیت نمی کرد. یعنی در این همه سال که ، مثل دلبرکی بی دست و پا از این دست به آن دست می شد ، پایگاه و ماوایی نیافت که مثل یک باشگاه ، از بین همه ستاره های شاخص اش ، یک مربی هم دربیاورد . پس ، بعد از غروب علی پروین ، فقط یکی دوبار ، امید به سکو ها بازگشت . امید داشتن مردی در قواره پرسپولیس ، همان طور که استقلال و امیرقلعه نویی جام ها را درو می کردند. آن یکی دوسال هم ، همین ها ،مثلا همین مدعیان سرمربیگری روزگار را بر امید سیاه کردند .نکردند؟
پرسپولیسی ها در این دوران بیکار نبوده اند . آنها ، سمبل اعتراض اند . به همه چیز . به خودشان ، به دیگران . به هرکس که هست( به خصوص سرمربی ای که از جنس شان نباشد) . و بعد ، در بزنگاه تیم داری ، چه بسیار تیم ها که با فوت و فن ایشان نگون بخت شده اند . از شاهین و فولاد تا گهر و امید و که و که . به خدا ، آنها در بالاترین سطح و پایین ترین اش ، چیزی نبودن اند که در هنگامه بازیگری نشان می دادند. نبوده اند ، نیستند ، زور که نیست .مربیگری ، اگرچه ساده به نظر می رسد، اما قریحه و زحمت و هوش و سواد و تجربه و این کاره گی هم می خواهد . چیزی که جمیع اش در وجود هیچ کدام از آنها خانه نکرده و آنها هم ، زحمتی برای کسب اش نکشیده اند . پس طبیعی است که(مثلا) فولاد بعد از قهرمانی به دسته پایین برود و بهانه عدم موفقیت در لیگ دسته اول ، دوپینگ و تبانی دیگران باشد ...
اما ، قضاوت آنها ، بماند برای بعد . ما می خواهیم بدانیم با این پیشینه ، با این خرابکاری ها ، اخلاقی و مالی و فنی ، چه می شود که در بزرگترین و پرطرفدارترین باشگاه ایران را برایشان باز می کنند؟
کاش مدیران پرسپولیس ، که حالا واقعا باید شک کرد که بلدیت شان ، به دیدشان و اصلا به نیت شان در اداره پرسپولیس ، از خود سئوال کنند ، این سه گزینه پرسپولیسی ( که ظاهرا روی شان جمع بندی هم انجام شده) اگر مورد درخواست پرسپولیس نباشند ، به کدام تیم خواهند پیوست ؟ و اساسا امسال مدیری هست که جرات کند سرنوشت تیم و سرمایه اش را به ایشان بدهد؟ کاش تلفن را بردارند واز مدیرباشگاه محل خدمت پارسال تحقیق کنند؛ درباره اینکه چرا عمرا قراردادشان تمدید نمی شود ؟
البته ، سئوالاتی مثل این ، پاسخی ندارند . روان و اعصاب ما ، سال هاست توپ فوتبال این هاست؛تصمیم گیرندگانی که اولین بار نام باشگاه محل مدیریتشان را در حکمی دیده اند که طبق آن مکلف شدند به حضور در فوتبال . حکم هایی که اگر نبودند ، این فوتبال نفسی می کشید . مثل خیلی وقت پیش که سرمربیگری پرسپولیس را به بازنده ها ، خانه خراب کن ها و برگشت خورده ها نمی دادند.آن روزها ، خیل هوادارانی که از 2 ساعت قبل بازی حداقل سه چهارم ورزشگاه را پر می کردند خیال شان تخت بود 20 دقیقه از بازی که بگذرد ، هم نوایی می کنند که : یکی دیگه!
کوئنترائو در آستانه پيوستن به موناکو قرار گرفت
